Survivor

Είμαστε άνθρωποι νοήμων, είπε η κυρία Σόφη Πασχάλη. Αργότερα είπε ότι έχει λίγο ευφυΐα και μετά ήρθε η ώρα να αποχωρήσει από το παιχνίδι. Όχι σιωπηλά όπως θα ευχόμασταν. Δήλωσε ότι νιώθει δικαιοσύνη (!), ότι νίκησε το ψέμα και η αδικία (τι λέτε όσοι ψηφίσατε;) και ότι θέλει να μείνει ενωμένη η ομάδα. Γι’ αυτό τους έδωσε ευχή και κατάρα να πουν την αλήθεια (εκείνη γιατί δεν το έκανε;) και επειδή είναι ΚΑΙ πολύ γενναιόδωρη πέρα από την αγάπη που την πλημμυρίζει (το μάτι της το αγριεμένο όλα τα λεφτά) έδωσε το χέρι της στον Αγγελόπουλο για ένα γεμάτο σεβασμό και εκτίμηση χαιρετισμό…
Αποχώρησε με μουσική υπόκρουση το κλάμα των δυο κυριών που ποτέ δεν κατάλαβαν γιατί το «διαίρει και βασίλευε» δεν έγινε δεκτό με ιαχές από όσους ψήφισαν. Και κάποιοι άντρες βέβαια ένιωσαν ένα σφίξιμο στο στομάχι, δεν είναι μικρό πράγμα να αποχωρεί αυτή που συντόνιζε τα κοινωνικά σχόλια (κουτσομπολιό)…
Γιατί ασχολούμαι με το θέμα; Επειδή βλέπω ακόμα μια φορά άτομα να ενώνουν όχι τα υγιή τους πλεονεκτήματα αλλά τη μιζέρια τους, για να αντιμετωπίσουν έναν κίνδυνο που μπορεί να αναδείξει τις αδυναμίες τους.
Δεν γνωρίζω τον χαρακτήρα του Αγγελόπουλου, καλός ή κακός θα δείξει. Αλλά εκεί βρίσκονται για να επιβιώσουν και να κερδίζουν στα αγωνίσματα, δεν χρειάζεται να αγαπηθούν. Σεβασμός και όρια χρειάζονται. Όταν ένα μέλος της ομάδες φέρνει ψάρια, νίκες και σπάει όλη μέρα καρύδες εκτιμάς την προσφορά του. Αν κάτι δεν σου αρέσει το λύνεις ή ανακοινώνεις δημόσια το πρόβλημα, δεν αναμασάς τα ίδια συνεχώς με ξινίλα.
Ο Αγγελόπουλος είναι δυνατός, κυρίως στην ψυχή, φαίνεται αυτό. Δεν νοιάζεται αν θα τον αγαπήσουν κι αυτό του δίνει την ελευθερία να είναι ο εαυτός του.
Το σηκωμένο φρύδι και το αλαζονικό βλέμμα της Βαλαβάνη με ανατριχιάζουν, θαυμάζω όμως τη σωστή κρίση της. Πρότεινε να φύγει ο καλύτερος παίχτης, κράτησε όμως την προσωπική της κομμώτρια. Γιατί χωρίς νίκες μπορούμε, χωρίς κοτσιδάκια όμως;
Κατανοώ την ανάγκη κάποιων ανθρώπων να θέλουν να διακριθούν και να εκνευρίζονται όταν τους κλέβει τη δόξα ένας «άσχετος». Δεν δικαιολογώ όμως τα φτηνά κόλπα, τις γελοίες δικαιολογίες (προχωρούσε μπροστά για να μπει στη βάρκα) και τις αήθεις επιθέσεις.
Πολύ θα ήθελα να δω τα ωροσκόπιά τους, σίγουρα υπάρχει έλλειμμα αγάπης κυρίως στους χάρτες των δυο κυριών. Δυσλειτουργική Αφροδίτη, χτυπημένος Δίας; Αφροδίτη Πλούτωνας που δεν μπορεί να εκφραστεί και προσπαθούν να προκαλέσουν με λανθασμένους τρόπους ή Αφροδίτη Ουρανός; Γιατί ένα θέμα με την απόρριψη το έχουν.
Μη γίνετε ποτέ μέλη μιας θλιβερής ομάδας που στόχο έχει να διαλύσει φανταστικούς εχθρούς και τελικά πριονίζει το κλαδί που βρίσκονται οι ίδιοι.
Ανακαλύψτε τα δικά σας ταλέντα, δουλέψτε και η διάκριση θα έρθει ομαλά. Μην προσπαθείτε να πουλήσετε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, ο κόσμος αντιλαμβάνεται την αλήθεια. Διακρίνει την προσποιητή ηρεμία της yoga instructor και την εσφαλμένη αίσθηση δικαιοσύνης της pole dancer και αντιδρά ανάλογα.
Το σημαντικό είναι να μην εμπλακείτε ποτέ σε τέτοια παιχνίδια όπου οι ασθενέστεροι προσπαθούν να συμμαχήσουν για να νικήσουν με δόλιους τρόπους τους πιο ισχυρούς. Να κάνετε παρέα με ανθρώπους ζεστούς, γενναιόδωρους, που έχουν πραγματικά κάτι να δώσουν και που δεν προσπαθούν να χειραγωγήσουν τους άλλους. Και να δίνετε στα ίσα τους αγώνες σας, με πάθος, πείσμα και καθαρή καρδιά.
Το survivor θα μας μάθει πολλά. Από παντού μπορούμε να πάρουμε μαθήματα, αρκεί να δεχτούμε πως δεν τα ξέρουμε όλα! Θα τα ξαναπούμε…